Ahh evet kaldığımız yerden devam edelim :) ameliyathane de bir hemşire benimle biraz sohbet etti doğumla ilgili olduğunu sanıyorsanız çook yanılıyorsunuz!! Beni beklettikleri yerde anestezi etkisinde ayılmayı bekleyen iki üç tane küçük çocuk vardı belediye toplu sünnet yaptırıyormuş ve özel hastanelere görev vermişmiş bunları hemşire anlatıyor. Diyemiyorum ki bana neeeee apar topar doğuma geldim hala şoktayım!!!! Hey Allahım. Kaç dakika beklediğimi tam olarak kestiremiyorum. bir odaya alınıyorum buz gibi soğuk. Sedyeye yatıyorum genel anestezi mi yoksa epidural mi diye soruyorlar?? Nerden bileyim normal doğum yapacağımı düşündüğümüz için bu konuyu aklımızın ucuna dahi getirmeyip hiiiiç düşünmemiştik. Doktorum geliyor ve ona danışıyorum. Epidural olacak genel anesteziye gerek yok diyor. Sonra sedyede oturur pozisyonda öne doğru hafifçe eğilmemi söylüyorlar, hazırlık aşamasında damar yolu açılmıştı elimin üstünden biraz anestezi veriyorlar.Belimden yapılan iğneyi hissetmiyorum. Uzanıyorum tekrar ve uyuyorum.Kendime geldiğimde bir ağlama sesi duyuyorum.Saat 14.22 hayatımda duyduğum en güzel ses .. Ağlıyor.
Yanıma getiriyorlar yeşil bir örtüye sarılı çığlık çığlığa ağlıyor yanağıma doğru uzattıklarında annecim hoşgeldin meleğim diyorum susuyor sakinleşiyor ve sesimi dinliyor. Çok güzel. Çok küçük. Çok savunmasız. Birden midem bulanıyor ve kusmak istiyorum.Hemen götürüyorlar bebeğimi ve tekrar uyuyorum. Gözümü açtığımda odama götürdüklerini anlıyorum.Canım çok yanıyor.Eşim kapıda beni karşılıyor. Bebek nerde diyorum.Kuvözde solunumu biraz hızlı rahatlatmaya çalışıyorlar diyor. Odaya geliyorum.Bebeğim ağlıyor sesini duyuyorum.Canım çok acıyor.Ağlıyorum durmadan neden ağladığımı bilmeden ağlıyorum.Annemi istiyorum.(gözlerim doldu :( ) Keşke annem yanımda olabilseydi. Çok ihtiyacım vardı.. Bu arada çok üşüyorum çenemin titremesini engelleyemiyorum. Yorgan battaniye ne varsa örtüyorlar üstüme o arada doktorum geliyor. Ağrılarım için ağrı kesici yapılmasını istiyor.Ara ara uyuyup uyanıyorum her uyandığımda kızımı soruyorum hala yanıma getirmediler. Korkmaya başlıyorum sesini duyuyorum sürekli ağlıyor. Nihayet hemşire kucağında beyazlar giymiş melek kızımı getiriyor ve kucağıma veriyor. Allahım şükürler olsun bin kere milyon kere şükürler olsun.. 38 haftalık birlikteliğimiz 16.09.2016 da kucaklaşmamızla uzun bir yolculuğa dönüşüyor. Allahın bize emanet ettiği çok değerli bir can,canım,canımıniçi,canımdan öte,etimden et,kanımdan kan,canımda can işte kucağımda özlem hasret sona eriyor.
Minik kuzum çok açmış hemşirenin yardımıyla hemen alıyor memeyi ve yavaş yavaş emmeye başlıyor. Yorulunca duruyor ve sonra tekrar devam ediyor. Mememden süt gelmesi beni şaşırtıyor.Çünkü ben 30 Eylülü bekliyorum hala :)) ama kuzum doğdu kucağımda ve sütümü içiyor.Tam bir mucize,mucizelerin en güzeli.. Hastanede 2 gün kalıyoruz sonra yuvamıza dönüyoruz. Sanırım hayatım boyunca her anlattığımda tüylerim ürperecek ve gözlerim dolacak. Aynı şeyleri tekrar ve tekrar yaşayacağım. Allah isteyen herkese anne olmayı nasip etsin.Amin.
14 Mayıs 2016 Cumartesi
12 Mayıs 2016 Perşembe
8. adım
Bloga uğramayalı neredeyse bir yıl olmuştu. Peki geçen zaman da neler yaşanmıştı ??
Tarih 12.09.2015 doğum iznine ayrılıyorum . 30 Eylülde normal doğum bekliyoruz. Gebeliğim mükemmel geçiyor :) ne mide bulantısı ne aş erme ne kokular hiç bir şey rahatsız etmiyor beni göbeğimin büyümesi ve ayaklarımda ki ödem dışında.. 37 numara ayakkabı giyerken 39 numaraya çıkmak korkunç :) neyse ki mevsim yaz rahat bir parmak arası terlikle işe,gezmeye kısacası her yere gidiyorum. Eveetttt 15 günde evimde ayaklarımı uzatayım,güzel yemekler yapayım,yatayım yuvarlanayım istiyorum tabi benim planımla Yaradanın planı aynı değil :) sonradan öğreniyorum. Pazartesi günü kontrolum var fakat randevu işini geçe bırakınca yer bulamıyorum ve 16.09.2016 Çarşamba saat 11.00 e randevu alıyorum. Hastane sürecinde (tüp bebek için) beni yalnız bırakmayan görümcemle randevu saatinde buluşuyoruz.Doktor hanım ameliyatta! Beni nst ye bağlıyorlar doktor hanım gelince hazır olsun diyor yardımcısı. Doktorumuz geliyor heyecanlıyım nst ye bakıyor ve bir heyecan var bebekte diyor!! çizgiler yukarı doğru olması gerekirken aşağıya doğru ultrasonla bakalım diyor. Kordon dolandığını söylüyor bebeğim 38 haftalık oldu. bu gün ya da yarın bebeği alırım diyor.Ben ŞOK.. Nasıl yani !! Riske atamam 38 haftalık bebek gece uyurken kordon dolanmasından nefessiz kalabilir ve kaybedebiliriz diyor.Elim ayağım birbirine dolaşıyor.Sonra 500 lük serum takalım tekrar nst ye alalım bir rahatlama olacak mı gözlemleyelim diyor..Bende bir stres ve heyecan gerildim,korktum. Serumu aldım ve tekrar nst ye bağlandım. ( Bu arada anneme haber verdim ben burda o memlekette ağlıyoruz. Bayramın 4. gününe 27 eylüle biletlerini aldık babamla gelecekler-di. )
Nst bitmeden geliyor hilal hanım ve toparlan gidiyoruz diyor. NE? Az önce suyu azalan hastamı acil doğuma gönderdim ama sen ondan da acilsin diyor!!! Bu arada kayınvalidemlerde hastaneye geldi. (Sabah evden çıkarken kontrolden sonra doğum için bişeyler almayı sonra iş yerine geçip eksik kalan birkaç işi bitirmeyi planlıyordum) İnanır mısınız pantolonumu bile toplamaya fırsat kalmadı asansörde düzelttim kıyafetlerimi. (Şimdi nereye gidiyorsun diye bilirsiniz.Doktorum bir tıp merkezinde çalışıyor.Normal doğum yapılıyor merkez de ama sezeryan için başka hastaneye sevk ediyorlar.Yeterli ekipman olmadığı için acil müdahalede.) Neyse eşimi arıyorum ama sesini duyar duymaz ağlamaya başlıyorum ve konuşamıyorum.Bebeğin kıyafetleri hazır bir şekilde evde kapının önünde duruyor.İyi ki hazırlamışız :) Görümcem konuşuyor eşimle ve bebeğin çantasını al ve gel doğuma gidiyoruz diyor. Allahım doğuma gidiyorum hemde sezeryan ŞOK geçiriyorum inanamıyorum.Elim ayağım titriyor.Annem yok :( Korkuyorum.Doğuma hazır mıyım beynim durdu düşünemiyorum. Hemen hastaneye gidiyoruz ve beni acil ameliyathaneye alıyorlar. Ameliyat elbisesini giyiyorum bonemi takıyorum ve hemşireler beni götürmeye geliyor.Eşim işten izin alıp eve gidiyor . Hastaneye 2 dk daha geç gelse onu göremeden doğuma girecektim. Yazıyorum ama yaşıyorum tekrar heyecanlandım yine o gün ki gibi :) Devamı bir sonra ki postta olacak ^.^
25 Mayıs 2015 Pazartesi
arkadaşım,dostum,sırdaşım benim her şeyim canım kızım canımın içi kuzum :)
18 Nisan bebeğimin cinsiyetini öğrendiğim güzel gün,mutlu gün..
Sağlıkla,sıhhatle bir an önce kavuşmak için günleri sayıyorum canım kızım. Seni şimdiden o kadar çok merak ediyorum ki seni ilk gördüğümde neler hissediceğimi o kadar çoook merak ediyorum ki yani seninle ilgili her şeyi o kadar çok ölesiye merak ediyorum ki :) Bir de seni şimdiden o kadaaarrr çok seviyorum ki ..
Sağlıkla,sıhhatle bir an önce kavuşmak için günleri sayıyorum canım kızım. Seni şimdiden o kadar çok merak ediyorum ki seni ilk gördüğümde neler hissediceğimi o kadar çoook merak ediyorum ki yani seninle ilgili her şeyi o kadar çok ölesiye merak ediyorum ki :) Bir de seni şimdiden o kadaaarrr çok seviyorum ki ..
16 Mayıs 2015 Cumartesi
hoşgeldin bebeğimm
Merhaba ,
Transferden sonra bir türlü fırsat bulup yazamadım.Çok güzel bir haberim var bugün tarih 20.02.2015 i gösterirken ben 8 hafta + 2 günlük hamileyim. Allaha şükürlerimin ardı arkası kesilmiyor.İnşallah sağlıklı,sıhhatli,hayırlı bir evlat olur ve yine sağlıkla sıhhatle kavuşuruz.
Öncesine gidecek olursam 17 Ocakta yani transferden 9 gün sonra eşimle dayanamayıp eczaneden gebelik testi aldık ve bizi mutlu eden kalın pembe çizgiyi 5 dk sonra gördük.Sevindik tabi ama kan testi için 12. günü beklememiz gerekiyordu.Kimseye söylemedik çünkü idrar testinde hemen çıkmayacağını duymuştuk,belki test bozuktu ama yine de ikinci bir test alıp yapmadık.20 Ocakta hastanede kan testi yaptırdım ve evet hamileydim değer 178 çıkmıştı.Hemen doktorum Ahmet Yiğit hocayla paylaştım ve eşimle beni kutladı.2 gün sonra tekrar kan testi yaptırmamı söyledi ve evet kanımdaki gebelik hormonu yükselmiş 278 olmuştu.Çok şükür Allahımm.
Sonrasında bende şişkinlik,gaz sancısı, kabızlık , nefes alamama durumu oldu,zorlu bir dört beş gün geçirdim. Doktorum bu safhada ilaç veremeyeceğini söyledi ve bol sıvı almamı tavsiye etti.Dediklerini yaptım,şişkinlik yavaş yavaş geçmeye başladı ancak bir miktar hala var.
Anne ve babalarımıza mutlu haberi verdikten sonra ikiz mi olucak tek mi soruları gelmeye başladı.Tek kese görünüyordu ancak 8. haftaya kadar belli olmaz demişti doktor.İkiz bebek konusu en başından beri tüylerimi diken diken ediyordu ne yalan söyliyim.Bir bebeğe zar zor bakarken ikisine birden nasıl bakardım ki?!! Neyse hepsi geride kaldı minicik bir kese ve içinde minicik bir ahududum var :) ya da fasulye tanesi :) Canım,kanım,herşeyim var. Günler haftalar aylar çok çabuk geçiyor.İlk kıpırdadığı anı hissetmek için sabırsızlanıyorum.Üniversite hastanesinde eşimin muayene odasında yanımda olmasına izin vermedikleri için 7 .haftada ilk kalp atışını tek başıma duymuş ve bu sesi eşiminde duymasını çooook ama çooook istemiştim.
Mesai sırasında ancak bu kadar yazabiliyorum :) Sevgiler..
Transferden sonra bir türlü fırsat bulup yazamadım.Çok güzel bir haberim var bugün tarih 20.02.2015 i gösterirken ben 8 hafta + 2 günlük hamileyim. Allaha şükürlerimin ardı arkası kesilmiyor.İnşallah sağlıklı,sıhhatli,hayırlı bir evlat olur ve yine sağlıkla sıhhatle kavuşuruz.
Öncesine gidecek olursam 17 Ocakta yani transferden 9 gün sonra eşimle dayanamayıp eczaneden gebelik testi aldık ve bizi mutlu eden kalın pembe çizgiyi 5 dk sonra gördük.Sevindik tabi ama kan testi için 12. günü beklememiz gerekiyordu.Kimseye söylemedik çünkü idrar testinde hemen çıkmayacağını duymuştuk,belki test bozuktu ama yine de ikinci bir test alıp yapmadık.20 Ocakta hastanede kan testi yaptırdım ve evet hamileydim değer 178 çıkmıştı.Hemen doktorum Ahmet Yiğit hocayla paylaştım ve eşimle beni kutladı.2 gün sonra tekrar kan testi yaptırmamı söyledi ve evet kanımdaki gebelik hormonu yükselmiş 278 olmuştu.Çok şükür Allahımm.
Sonrasında bende şişkinlik,gaz sancısı, kabızlık , nefes alamama durumu oldu,zorlu bir dört beş gün geçirdim. Doktorum bu safhada ilaç veremeyeceğini söyledi ve bol sıvı almamı tavsiye etti.Dediklerini yaptım,şişkinlik yavaş yavaş geçmeye başladı ancak bir miktar hala var.
Anne ve babalarımıza mutlu haberi verdikten sonra ikiz mi olucak tek mi soruları gelmeye başladı.Tek kese görünüyordu ancak 8. haftaya kadar belli olmaz demişti doktor.İkiz bebek konusu en başından beri tüylerimi diken diken ediyordu ne yalan söyliyim.Bir bebeğe zar zor bakarken ikisine birden nasıl bakardım ki?!! Neyse hepsi geride kaldı minicik bir kese ve içinde minicik bir ahududum var :) ya da fasulye tanesi :) Canım,kanım,herşeyim var. Günler haftalar aylar çok çabuk geçiyor.İlk kıpırdadığı anı hissetmek için sabırsızlanıyorum.Üniversite hastanesinde eşimin muayene odasında yanımda olmasına izin vermedikleri için 7 .haftada ilk kalp atışını tek başıma duymuş ve bu sesi eşiminde duymasını çooook ama çooook istemiştim.
Mesai sırasında ancak bu kadar yazabiliyorum :) Sevgiler..
23 Ocak 2015 Cuma
yedinci adım
05.01.2015
Pazartesi günü yumurta toplama işlemi için anestesi alacağımdan aç ve susuz bir şekilde hastaneye gittim.Yanımda eşim ve eşimin ablası vardı.Heyecanlıydım.Opu yapılacak 2 kişiydik.Orada tanıştığım ve arkadaş olduğum sevgili aysun abla. İlk önce beni aldılar.Bayılmam ve ayılmam çok çabuk oldu.Uyandığımda kasıklarımda sancı vardı ve hiç iyi hissetmiyordum.10 yumurta toplanmıştı mutlu olduk. Hastaneden çıkıp eve gittim ve tüm gün yattım çok sancılı ve ağrılı bir gece geçirdim.
06.01.2015
Salı sabah işe geldim ve hastaneyi aradım bilgi almak için.10 yumurtadan 9'u döllenmiş ve 7'si iyi durumdaydı ve 07.01.2015 Çarşamba günü transfer yapılacaktı.Yine heyecanlandım hemen eşime haber verdim sonra da merakla bekleyen annelere tabii.
07.01.2015
Çarşamba sabahı hafif bir kahvaltı yaptım ve bol su içerek hastaneye gittim.İdrara sıkışık olmak gerekiyor transfer sırasında. Embriyolog gelip bilgi verdi tekrar, bugün bir yumurta transfer edilecekti ve yarın yine bir tane daha transfer yapılacaktı.Bu arada hava o kadar kötüydü ki anlatamam.Kar yağmıyor adeta tipi şeklinde esiyordu fırtına vardı.Yollar buzlanmış ve araçlar yollarda kalmıştı.Ömrümce unutamayacağım kadar kar yağmıştı . Transfer işlemi tüp bebekteki en güzel işlem bana sorarsanız.Ağrı yok,acı yok.2 günlük bebeğimizi yanımıza alarak çıktık hastaneden :))
08.01.2015
Perşembe günü hava çok soğuktu dün tüm gün ve gece yağan kar sabaha karşı buz olmuştu.Arabayı zar zor çıkardık park ettiğimiz yerden yine düştük yola.Bu defa çok fazla su içmiştim ve beklerken oturamıyor sürekli dolaşıyordum .Dayanamadım ve lavaboya girdim.Çok az yapıp çıktım ve dolanırken yine sıkıştım.Lavaboya girmek istiyordum ama girmememi söylüyorlardı ama dayanamadım sancılarım başlamıştı.Bu arada ameliyathaneden çağırdılar ve kendimi o kapıdan içeri nasıl attım görseniz gülerdiniz.Hemen dedim lütfen önce beni alın yoksa olacaklardan kendimi sorumlu bulmayacağım :)))) Böyle deyince hemen aldılar beni.Ultrason görüntüsü çok güzel dediler.Siz gelin onu bir de bana sorun :) transferden sonra 1 saat dinlendiriyorlar.12 gün sonra gebelik testi için hastaneye beklediklerini söylediler ve bir takım ilaçlar verdiler.Ve evde dinlenmemi söylediler.Ağır kaldırmayacak,kendimi yoracak şeyler yapmayacaktım.Bazıları 15 gün evde yatacağız dediklerinde ben yatamam o kadar demiştim.Hemşire 15 gün yatmama gerek olmadığını kendimi iyi hissedersem 3-5 gün sonra işe dönebileceğimi söyledi.Bende Perşembe dahil olmak üzere 4 gün evde dinlendim ve pazartesi günü işe başladım.Böylelikle evde kaldığım 4.günün sonunda kendimi dinlemeye başladığımı fark ettim ve iş yoğunluğundan bebeği unutup rahat kafayla 12 gün geçirdim.
Pazartesi günü yumurta toplama işlemi için anestesi alacağımdan aç ve susuz bir şekilde hastaneye gittim.Yanımda eşim ve eşimin ablası vardı.Heyecanlıydım.Opu yapılacak 2 kişiydik.Orada tanıştığım ve arkadaş olduğum sevgili aysun abla. İlk önce beni aldılar.Bayılmam ve ayılmam çok çabuk oldu.Uyandığımda kasıklarımda sancı vardı ve hiç iyi hissetmiyordum.10 yumurta toplanmıştı mutlu olduk. Hastaneden çıkıp eve gittim ve tüm gün yattım çok sancılı ve ağrılı bir gece geçirdim.
06.01.2015
Salı sabah işe geldim ve hastaneyi aradım bilgi almak için.10 yumurtadan 9'u döllenmiş ve 7'si iyi durumdaydı ve 07.01.2015 Çarşamba günü transfer yapılacaktı.Yine heyecanlandım hemen eşime haber verdim sonra da merakla bekleyen annelere tabii.
07.01.2015
Çarşamba sabahı hafif bir kahvaltı yaptım ve bol su içerek hastaneye gittim.İdrara sıkışık olmak gerekiyor transfer sırasında. Embriyolog gelip bilgi verdi tekrar, bugün bir yumurta transfer edilecekti ve yarın yine bir tane daha transfer yapılacaktı.Bu arada hava o kadar kötüydü ki anlatamam.Kar yağmıyor adeta tipi şeklinde esiyordu fırtına vardı.Yollar buzlanmış ve araçlar yollarda kalmıştı.Ömrümce unutamayacağım kadar kar yağmıştı . Transfer işlemi tüp bebekteki en güzel işlem bana sorarsanız.Ağrı yok,acı yok.2 günlük bebeğimizi yanımıza alarak çıktık hastaneden :))
08.01.2015
Perşembe günü hava çok soğuktu dün tüm gün ve gece yağan kar sabaha karşı buz olmuştu.Arabayı zar zor çıkardık park ettiğimiz yerden yine düştük yola.Bu defa çok fazla su içmiştim ve beklerken oturamıyor sürekli dolaşıyordum .Dayanamadım ve lavaboya girdim.Çok az yapıp çıktım ve dolanırken yine sıkıştım.Lavaboya girmek istiyordum ama girmememi söylüyorlardı ama dayanamadım sancılarım başlamıştı.Bu arada ameliyathaneden çağırdılar ve kendimi o kapıdan içeri nasıl attım görseniz gülerdiniz.Hemen dedim lütfen önce beni alın yoksa olacaklardan kendimi sorumlu bulmayacağım :)))) Böyle deyince hemen aldılar beni.Ultrason görüntüsü çok güzel dediler.Siz gelin onu bir de bana sorun :) transferden sonra 1 saat dinlendiriyorlar.12 gün sonra gebelik testi için hastaneye beklediklerini söylediler ve bir takım ilaçlar verdiler.Ve evde dinlenmemi söylediler.Ağır kaldırmayacak,kendimi yoracak şeyler yapmayacaktım.Bazıları 15 gün evde yatacağız dediklerinde ben yatamam o kadar demiştim.Hemşire 15 gün yatmama gerek olmadığını kendimi iyi hissedersem 3-5 gün sonra işe dönebileceğimi söyledi.Bende Perşembe dahil olmak üzere 4 gün evde dinlendim ve pazartesi günü işe başladım.Böylelikle evde kaldığım 4.günün sonunda kendimi dinlemeye başladığımı fark ettim ve iş yoğunluğundan bebeği unutup rahat kafayla 12 gün geçirdim.
altıncı adım
01.01.2015
Merhaba,Yeni yıla uyandığımız sabah hastanede randevumuz vardı.Heyecanla gittik ve beklemeye başladık.Malum resmi tatildi ve çalışanlardan kimse yoktu etrafta.1 saat sonra doktor geldi ve ultrasona girdim.Beklememi söyledi sonra eşimle odasına gittik,yumurtalar iyi gelişmişti ve artık çatlatma iğnesine sıra gelmişti..Çatlatma iğnesini nasıl ve ne zaman yapacağımı söyledi ve şöyle dedi ''Bugün Perşembe iğnelere devam ediyosun ve yarın iğneleri yapmıyosun (Cuma günü) akşam saat 21:30 da çatlatma iğnesini yapacaksın ve cumartesi günü yumurta toplamaya (opu) geleceksin.'' Evet dedikleri aynen böyleydi !!!!
Sevinçle çıktık hastaneden,beklenen gün gelmişti nihayet .. O gün iğnelerimi yaptım.Cuma sabah iğneleri yapmadan işe geldim ve akşamı bklemeye başladım.Akşam üstü kuzenim aradı.O da tüp bebek denemişti ve benden çok daha fazla tecrübeliydi. ''bu akşam çatlatma iğnesini yapacağım ve yarın yumurta toplama için hastaneye gideceğim'' dedim.Kuzenim çatlatma iğnesinden sonra 34 ya da 36 saat beklendiğini söyledi. O izmir'de Ege Üniversitesinde tüp bebek denemişti.Acaba bizim üniversite hastanesinde farklı mıydı süreç?? Hemen internetten araştırdık ve evet 34 ya da 36 saat beklenmesi gerektiği yazıyordu.Panikkkk,korkuuu :((( !!!!!!!
Eşim izinli olduğu için hemen hastaneye gitti ve doktorla görüştü.Doktor pekte iç açıcı şeyler söylememişti! Ve eşimin sesi telefonda hiçte iyi gelmiyordu.Ağlamaya başladım.Tüm emeklerimiz boşa mı gidecekti??? Eşim panikten doktora iğnelere devam edelim mi etmeyelim mi diye sormayı unutmuştu ve doktorun şahsi telefonu bizde yoktu ve doktor eşimle birlikte hastaneden ayrılmıştı.Danışacak kimse yoktu.İçimdeki ses iğneleri bugün yapmamı söylüyordu bende içimdeki sese kulak verdim.Eşim evden iğneleri aldı iş yerime geldi.Hemen yaptım iğneleri.Cumartesi akşamı saat 21:30 da çatlatma iğnesini yaptım ve pazartesi gününü beklemeye başladım.
Merhaba,Yeni yıla uyandığımız sabah hastanede randevumuz vardı.Heyecanla gittik ve beklemeye başladık.Malum resmi tatildi ve çalışanlardan kimse yoktu etrafta.1 saat sonra doktor geldi ve ultrasona girdim.Beklememi söyledi sonra eşimle odasına gittik,yumurtalar iyi gelişmişti ve artık çatlatma iğnesine sıra gelmişti..Çatlatma iğnesini nasıl ve ne zaman yapacağımı söyledi ve şöyle dedi ''Bugün Perşembe iğnelere devam ediyosun ve yarın iğneleri yapmıyosun (Cuma günü) akşam saat 21:30 da çatlatma iğnesini yapacaksın ve cumartesi günü yumurta toplamaya (opu) geleceksin.'' Evet dedikleri aynen böyleydi !!!!
Sevinçle çıktık hastaneden,beklenen gün gelmişti nihayet .. O gün iğnelerimi yaptım.Cuma sabah iğneleri yapmadan işe geldim ve akşamı bklemeye başladım.Akşam üstü kuzenim aradı.O da tüp bebek denemişti ve benden çok daha fazla tecrübeliydi. ''bu akşam çatlatma iğnesini yapacağım ve yarın yumurta toplama için hastaneye gideceğim'' dedim.Kuzenim çatlatma iğnesinden sonra 34 ya da 36 saat beklendiğini söyledi. O izmir'de Ege Üniversitesinde tüp bebek denemişti.Acaba bizim üniversite hastanesinde farklı mıydı süreç?? Hemen internetten araştırdık ve evet 34 ya da 36 saat beklenmesi gerektiği yazıyordu.Panikkkk,korkuuu :((( !!!!!!!
Eşim izinli olduğu için hemen hastaneye gitti ve doktorla görüştü.Doktor pekte iç açıcı şeyler söylememişti! Ve eşimin sesi telefonda hiçte iyi gelmiyordu.Ağlamaya başladım.Tüm emeklerimiz boşa mı gidecekti??? Eşim panikten doktora iğnelere devam edelim mi etmeyelim mi diye sormayı unutmuştu ve doktorun şahsi telefonu bizde yoktu ve doktor eşimle birlikte hastaneden ayrılmıştı.Danışacak kimse yoktu.İçimdeki ses iğneleri bugün yapmamı söylüyordu bende içimdeki sese kulak verdim.Eşim evden iğneleri aldı iş yerime geldi.Hemen yaptım iğneleri.Cumartesi akşamı saat 21:30 da çatlatma iğnesini yaptım ve pazartesi gününü beklemeye başladım.
30 Aralık 2014 Salı
beşinci adım
29.12.2014
Pazartesi günü hastaneye gidip kan verdim ve ardından ultrasona girdim,hemşire yanımda getirmemi istediği iğneyi nasıl kullanacağımı tarif etti ve göbeğimden iğneyi yaptı.3 iğne oluyorum artık ikisi göbeğimden diğeri kalçamdan.
Hastaneye gidip işe döndüğümde kendimi sarhoş gibi hissediyorum ve başım ağrıyor.Ortamdan ister istemez etkileniyorum.Geçen ay yapılan 11 transferden 8 i gebelikle sonuçlanmış.Umut verici değil mi? Ayrıca 35 yaş altında olan hastalara da 2 emriyo transferi yapılıyormuş oysa tek yapılması gerektiğini sanıyordum.Ya ikiz olursa kısmı beni çok geriyordu iğnelere başlamadan önce.Ancak şimdi bu kadar sıkıntıyı bir daha çekmek istemediğim için ikiz olması mantıklı geliyor. Allahın takdiri ne ise o olacak biz ne dersek diyelim.Hakkımızda en hayırlısını vermesi için dua ediyorum.
Yarın sabah yine hastaneye gidip kan verip ultrasona giricem. Bakalım beni neler bekliyor olacak.
Not: Yılın ilk karı yağıyor :) Hava buz gibi ama kar yağarken izlemek çok eğlenceli.
Pazartesi günü hastaneye gidip kan verdim ve ardından ultrasona girdim,hemşire yanımda getirmemi istediği iğneyi nasıl kullanacağımı tarif etti ve göbeğimden iğneyi yaptı.3 iğne oluyorum artık ikisi göbeğimden diğeri kalçamdan.
Hastaneye gidip işe döndüğümde kendimi sarhoş gibi hissediyorum ve başım ağrıyor.Ortamdan ister istemez etkileniyorum.Geçen ay yapılan 11 transferden 8 i gebelikle sonuçlanmış.Umut verici değil mi? Ayrıca 35 yaş altında olan hastalara da 2 emriyo transferi yapılıyormuş oysa tek yapılması gerektiğini sanıyordum.Ya ikiz olursa kısmı beni çok geriyordu iğnelere başlamadan önce.Ancak şimdi bu kadar sıkıntıyı bir daha çekmek istemediğim için ikiz olması mantıklı geliyor. Allahın takdiri ne ise o olacak biz ne dersek diyelim.Hakkımızda en hayırlısını vermesi için dua ediyorum.
Yarın sabah yine hastaneye gidip kan verip ultrasona giricem. Bakalım beni neler bekliyor olacak.
Not: Yılın ilk karı yağıyor :) Hava buz gibi ama kar yağarken izlemek çok eğlenceli.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)